رنو نامی جاودانه که در سال 1898 بنیان نهاده شد. از ابتدا راه توسعه را
در پیش گرفت و تا به امروز پیشرو در نوآوری باقی مانده است. رنو هر روزه
نوآوری هایی را به کار می گیرد تا بهترین خودرو را هم از دیدگاه طراحی ،
آسایش و تکنولوژی و هم از دیدگاه ایمنی و هماهنگی با محیط زیست به مشتریان
خود ارائه نماید.



طراحی: آسایش و راحتی سرنشینان و بهبود مداوم آن تفکر و باروری است که در کلیه خودروهای رنو یافت می گردد.



آسایش و تکنولوژی: بهیه سازی آسایش صوتی، تهویه هوا، دید و ارگونومی
خودروها. استفاده از بهترین و آخرین تکنولوژی برای تمامی خودروها در رده
های مختلف.



ایمنی: بهبود بی وقفه در ایمنی خودروهای رنو برای دستیابی به بالاترین درجه در پيشگيری، اصلاح و حفاظت سرنشینان در شرایط خطرناک.



محیط زیست: رنو متعهدانه میزان گازهای آلاینده ( دی اکسید کربن) و آلودگی
صوتی را طوری کاهش داده است که از ضوابط مقرر اروپایی نیز فراتر رفته و
خودروهایی تولید می نماید که 95% از مواد بکار رفته در آن قابل بازیافت می
باشند.









گردانندگان پروژه تندر 90 : رنو ، ایران خودرو ، سایپا و رنو پارس



رنو پارس یک شرکت مشارکتی است که در سال 1383 تاسیس شده است. این شرکت
هماهنگ کننده همکاری شرکت رنو و صنعت خودروسازی ایران می باشد.



51% سهام رنوپارس متعلق به رنو و 49% متعلق به ایدکو ( شرکت توسعه صنایع
خودرو، متشکل از ایدرو-سازمان گسترش و نوسازی صنایع- و دو خودروساز اصلی
در ایران : ایران خودرو و سایپا) می باشد.



شرکت رنوپارس محور همکاری رنو و دو خودروساز بزرگ ایرانی است. تولید مشترک
تندر 90 توسط ایران خودرو و سایپا صورت می گیرد. خودروها بر اساس پلت فرم
ایکس 90 مونتاژ خواهند شد. مونتاژ با استفاده از قطعات وارداتی و اجزای
تولید داخل انجام می گیرد.



65% قطعات تندر 90 توسط سازندگان داخلی تولید خواهد شد. ظرفیت اولیه تولید
حدوداً 000 95 دستگاه تا پایان سال 2007 برای هر دو تولیدکننده داخلی می
باشد.





رنو نامی جاودانه که در سال 1898 بنیان نهاده شد. از ابتدا راه توسعه را
در پیش گرفت و تا به امروز پیشرو در نوآوری باقی مانده است. رنو هر روزه
نوآوری هایی را به کار می گیرد تا بهترین خودرو را هم از دیدگاه طراحی ،
آسایش و تکنولوژی و هم از دیدگاه ایمنی و هماهنگی با محیط زیست به مشتریان
خود ارائه نماید.



طراحی: آسایش و راحتی سرنشینان و بهبود مداوم آن تفکر و باروری است که در کلیه خودروهای رنو یافت می گردد.



آسایش و تکنولوژی: بهیه سازی آسایش صوتی، تهویه هوا، دید و ارگونومی
خودروها. استفاده از بهترین و آخرین تکنولوژی برای تمامی خودروها در رده
های مختلف.



ایمنی: بهبود بی وقفه در ایمنی خودروهای رنو برای دستیابی به بالاترین درجه در پيشگيری، اصلاح و حفاظت سرنشینان در شرایط خطرناک.



محیط زیست: رنو متعهدانه میزان گازهای آلاینده ( دی اکسید کربن) و آلودگی
صوتی را طوری کاهش داده است که از ضوابط مقرر اروپایی نیز فراتر رفته و
خودروهایی تولید می نماید که 95% از مواد بکار رفته در آن قابل بازیافت می
باشند.


مشخصات فنی



مشخصات (مدل) STD STD A/C DLX DLX CP DLX CSP SLX SLX LP

موتور

نوع موتور K4M

حجم موتور 1598CC

تعداد سيلندر 4

نسبت تراكم 10:01

حداكثر توان موتور 105hp at 5750 rpm

حداكثر گشتاور 148Nm at 3750 rpm

سيستم انژكتوري چند نقطه ای ترتیبی

نوع سوخت بنزين

تعداد سوپاپ 16

استاندارد حد آلايندگي Euro II

سيستم سوخت انژكتوري

كارايي

حداكثر سرعت 183kph

شتاب صفرتا 100كيلومتر 10.2 ثانيه

مصرف سوخت ( لیتر) در 100 کيلومتر
ميانگين مصرف خارج شهر 7.
ميانگين مصرف داخل شهر 9.7

سيستم انتقال قدرت گيربكس (جعبه دنده ) پنج سرعته دستي

كلاچ تك ديسكي مكانيكي

ديفرانسيل جلو

سيستم تعليق

سيستم تعليق جلو مك فرسون با ميله پيچشي

سيستم تعليق عقب با ميله پيچشي

ظرفيت ها

باك بنزين لیتر50

حجم فضاي صندوق عقب لیتر 510

روغن موتور (با فيلتر ) 4500cc

روغن گيربكس و ديفرانسيل 2980cc

ظرفيت آب سيستم خنك كننده خودرو 4800-4500 (CC)

روغن هيدروليك فرمان 1000-800 (CC)

فرمان

نوع فرمان دستي شانه ای هيدروليكي

نوع دنده دستي

تعداد دور چرخش قفل به قفل فرمان 4.5 3.2

ترمزها

نوع ترمز ..... همه ی مدل ها دارند

سيستم ترمز

نوع ترمز جلو ديسكي

نوع ترمز عقب كاسه اي

نوع ترمز ضد قفل ندارد Bosch 8.0 ABS

تجهيزات الكترونيكي

نوع وتوان باتري 70Ah

وزن


وزن تقريبي خودرو

بدون سرنشين با مخزن سوخت پر

و بدون تجهيزات اضافي 1100Kg

حداكثر وزن قابل حمل توسط خودرو 425Kg

حداكثروزن مجاز با سرنشين 2300Kg

حداكثر بار بر محور عقب 395Kg

حداكثر بار بر محور جلو 585Kg



تجهیزات

كاتاليست اگزوز ....... در همه ی مدل ها

سنسور اكسيژن ....... در همه ی مدل ها

تاریخچه ی شرکت رنو

این شرکت در سال ۱۸99 توسط لوئی رنو و برادرانش (مارسل و فرناند) با نام شرکت برادران رنو با یک سرمایه کوچک تاسیس شد. با گسترش سریع شرکت، فروش سالانه آنها بالا گرفت و با توسعه نیروی کار در سال ۱۹۰۲ توانستند وسعت کارخانه را به ۷۵۰۰ متر مربع گسترش دهند. در همان سال لوسین اقدام به ساخت اولین موتور رنو با چهار سیلندر و ۲۴ اسب بخار نمود و خیلی زود بعد از آن امتیاز موتور توربو را برای او در بر داشت.

در سال ۱۹۰۳ در مسابقه‌ای که بین پاریس و مادرید انجام شد در اثر تصادف مارسل کشته شد. (در سن ۳۱ سالگی) در این تصادف ۶ نفر کشته و ۱۵ نفر آسیب دیدند. این حادثه در فرانسه عزای ملی خوانده شد.

در این سال فرناند شروع به دایر کردن فروش محصولات برادران رنو و شبکه فروش و تاسیس کمپانی در خارج از فرانسه، در کشورهای انگلستان، بلژیک، ایتالیا، آلمان و اسپانیا نمود.

در سال ۱۹۱۹ لوئی رنو در صنایع اتومبیل اروپا بطور جداگانه در مقابل رقیبان آمریکایی رخنه کرد و با آنها رقابت نمود.

در سال 1940 بعد از اينكه فرانسه به اشغال آلمان درآمد لوئی رنواز ساختن تانك برای آلمان نازی سر باز زدو آلمانها كنترل كارخانه را در دست گرفته و شروع به ساخت كاميونهای باركش نمودند.

در آن زمان دولت موقت جمهوری فرانسه لوئی رنو را متهم به همكاری با آلمانها نموده و بعد از آزادسازی ويشی فرانسه در سال 1944 وي را دستگير نموده و در زندان فرزنه زندانی نمودند.وی در اوضاع آشفته آن روزها در حالی كه منتظر محاكمه خود بود در زندان درگذشت.

در اول ژانويه 1945در پي حكم ژنرال دوگل بر اساس اتهامی اثبات نشده كمپانی از لوئی رنو سلب امتياز شده و كارخانه ملی اعلام شد. تحت عنوان "Régie Nationale des Usines Renault"

منبع:ویکیپدیا

خودرو به وسیله نقلیه چرخداری گفته می‌شود که موتور خود را حمل می‌کند.

خودرو به وسایلی گفته می‌شود که بدون ارتباط با وسیله دیگر و به کمک نیروی ماشینی خود، قادر به حرکت باشد.

دید کلی

اصولا برای تمام وسایلی که دارای منبع قدرت باشند و به خودی خود بتوانند حرکت کنند، می‌توان واژهٔ خودرو را بکار برد. لیکن کاربرد این واژه در زبان ما دارای محدوده مشخصی است که معمولاً به وسایل متحرکی گفته می‌شود که همگی دارای حرکت بوده و با زمین در تماس هستند. بنابراین به وسایلی مثل قطار، کشتی و هواپیما خودرو گفته نمی‌شود. نمونه‌های بارز خودرو عبارت‌اند از:

ماشین‌های سواری، کامیون‌ها و موتورسیکلت‌ها... و جدیداً ماشینهایی در دنیا ساخته شده اند که با سوخت برق کار میکنند و به محیط زیست صدمه‌ای نمیرسانند و خیلی عالی هستند

تاریخچه

شاید بتوان اولین ایدهٔ مکتوب در مورد وسیلهٔ نقلیه‌ای را که بدون نیروی انسان یا حیوانات قادر به حرکت باشد، در ایلیاد اثر هومر یافت. در قسمتی از رمان، هفاستوس (خدای آتش و فلزکاری) یک سه‌چرخهٔ متحرک می‌سازد و از آن برای جابجایی استفاده می‌کند. اما در عالم واقع، این وسیله برای اولین بار در کشور انگلستان ساخته شد. این وسیله نقلیه به کمک نیروی بخار کار می‌کرد. این وسیله دارای یک موتور بزرگ بخار بود که برای تولید توان به مقادیر زیادی آب و ذغال سنگ نیاز داشت و جهت استفاده از آن به چند خدمه نیاز بود.

موتور احتراقی در سال ۱۸۶۰ میلادی به‌وسیلهٔ یک بلژیکی به نام اتین لونوار اختراع شد. پس از آن، روند تکامل صنعت خودروسازی تداوم یافت و در بین سال‌های ۱۸۶۰ تا ۱۹۷۰ میلادی در اروپا اختراعات مختلفی به وسیله چند تن از مهندسان انجام گرفت.

نخستین خودرو با موتور برونسوز یک موتور کوچک بود که بر روی یک گاری کوچک نصب شد. این خودرو را زیگفرد مارکوس در سال ۱۸۷۴ میلادی در شهر وین ساخت. موتور این وسیله نقلیه، موتور بخاری یا موتور برونسوز نام گرفت. اما به‌تدریج موتورهای برونسوز تبدیل به موتورهای درونسوز گردیدند. در موتورهای درونسوز، مخلوط هوا و گاز در داخل سیلندر به وسیله جرقه محترق می‌گردد. اولین نمونه موتور احتراق داخلی را یک مهندس آلمانی به نام نیکلاس اتو ساخت. موتورهای امروزی، در حقیقت نمونه تکامل یافته این موتور محسوب می‌شوند. اما معمولاً اختراع خودرو به گات لیب دایملر، یا کارل بنز نسبت داده می‌شود. این دو نفر در یک زمان و به‌صورت جداگانه برای ساخت یک خودرو کامل تلاش می‌نمودند. دایملر در ابتدا عضو تیم نیکلاس اتو بود ولی بعداً به‌طور جداگانه به‌همراه ویلهلم مای باخ موتور سبک با سرعت بالا (دور موتور ۹۰۰ rpm) را ساخت. همچنین اولین سیستم جرقه‌زنی الکتریکی را بنز طراحی نمود.

درعین حال، برخی به اشتباه، هنری فورد را به عنوان مخترع خودرو می‌دانند. این اشتباه به این خاطر رخ می‌دهد که هنری فورد، در واقع، ایدهٔ تولید اتومبیل ارزان قیمت را تحقق بخشید و استفاده از خودرو را در مقیاس گسترده و توسط مردم عادی امکان‌پذیر نمود. هنری فورد در سال ۱۸۹۱ یک موتور کوچک گازوئیلی طراحی کرد و سه سال بعد، یک ماشین گازوئیلی ساخت که به نام کالسکه بدون اسب شناخته می‌شود. ۵ سال بعد، هنری فورد طراحی ماشین‌های موسوم به مدل A و مدل T را آغاز کرد. او سرانجام توانست خط تولید و مونتاژ این اتومبیل‌ها را توسعه دهد تا تولید ماشین‌ها سریع‌تر و اقتصادی‌تر شود. مدل T اتومبیلی بود که در همه جای اروپا به‌راحتی استفاده می‌شد و موتورش آنقدر قوی بودکه در زمین‌های ناهموار به راحتی حرکت می‌کرد. این اتومبیل، به سادگی تعمیر می‌شد و حتی یک کشاورز با کمی دقت می‌توانست قطعات معیوب آن را عوض کند. قیمت این اتومبیل در آن زمان، ۸۵۰ دلار بود. این قیمت اگرچه نسبت به درآمد مردمان عادی، قیمت بالایی محسوب می‌شد، ولی نسبت به اتومبیل‌های زمان خودش بسیار ارزان بود.

چندی از مقاطع بسیار مهم و تحولات اساسی در تاریخچه خودرو:

سال ۱۸۷۶ میلادی: ساخت موتور چهارزمانه توسط اتو و لانگن

سال ۱۸۸۳ میلادی: ساخت موتور کاربوراتوردار با دور زیاد توسط دیملر

سال ۱۸۸۴میلادی: ساخت اولین موتور سیکلت با قدرت ۲/۱ اسب بخار توسط دیلمر

سال ۱۸۸۶ میلادی:ساخت اتومبیل سه چرخه با دستگاه اشتعال برقی توسط بنز و دیلمر

سال ۱۸۹۳ میلادی: ساخت کاربراتور انژکتوری توسط مایباخ

سال ۱۸۹۷ میلادی: ساخت موتور دیزل توسط ردولف دیزل

سال ۱۹۰۰ میلادی: طراحی ساختمان کلی اتومبیل به نحوی که امروزه هم رایج است

سال ۱۹۲۴ میلادی: ساخت یک خودرو با استفاده از موتور دیزل توسط کارخانه بنز

سال ۱۹۵۷ میلادی: ساخت موتور وانکل



ساختمان خودروها

هر خودرو را می‌توان به هفت بخش کلی تقسیم کرد که عبارت‌اند از:

1. مولد قدرت(موتور): در این واحد که انرژی شیمیایی بنزین به انرژی مکانیکی تبدیل می‌شود حرارت ناشی از سوختن هیدروکربورها با بالاتر از ۷۰۰درجهٔ سانتیگراد می‌رسدکه به علت بازده مفید سیستم از هر ۴ قسمت حرارت تولید شده۱ قسمت به انرژی مکانیکی تبدیل می‌شدو بقیه به صورت هوای گرم یا دودهای حاصل از احتراق از موتور خارج می‌شود

در یک موتور در حدود ۱۲۰ تا ۱۵۰ قطعهٔ متحرک وجود دارد که همه نیاز به روغن کاری دارند با توجه به درست کار کردن سیستم روغنکاری و لی باز هم عمر مفید یک خودرو ۸ سال کار و یا پیمودن۱۵۰۰۰۰کیلومترمسافت است.

1سیستم انتقال قدرت:این مجموعه وظیفه دارد قدرت تولیدی موتور را به چرخها انتقال دهد که شمال جعبه دنده یا مبدل گشتاور و سرعت، وکلاچ می‌باشد.

2گروه فنر بندی و تعلیق:در اتومبیل‌های جدید دستگاه فنر بندی در هر دقیقه بیش از ۱۰۰۰تا ۱۲۰۰بار نوسان می‌کند تا اتاق و شاسی، سرنشینان را در معرض ضربه‌های ناشی از ناهواری‌ها ی جاده قرار ندهد

3گروه چرخ بندی ترمزها:به طور متوسط در هر ۹۰۰۰۰کیلو متر مسافت پیموده شده یا هر شش سال کار خودرو هر چرخ حدود ۹۵ میلیون بار چرخش می‌کند

4گروه بدنه و شاسی:بدنهٔ خودرهای جدید طوری ساخته می‌شود که بتواند تمامی قطعات را نگهداری کند در هر بدنهٔ خودرو حدود ۴۰متر مربع ورق فولادی به کار می‌رود که ضخامت آن۴/۰ تا ۲/۱می باشد

5گروه هدایت و فرمان:نیروی متوسطی که لازم است تا بتوا خودرو را در یک پیچ معمولی هدایت کرد بین ۵ تا ۱۰ کیلوگرم می‌باشد ولی سیستم‌های جدید فرمان ای نیرو را به حدود ۳۰گرم کاهش داده‌است

6گروه مدارات الکتریکی:از باطری‌های ۲۴،۱۲،۶ ولتی برای راه اندازی و روشن کردن موتور استفاده می‌شود سیستم جرقه زنی را تا ۳۰۰۰۰ولت افزایش داده برای جرقه زنی موتور اماده می‌کند در این گروه همچنین چراغهای روشنایی و علایم وبرف پاکن‌ها و بخاری و دیگر وسایل الکتریکی نصب شده‌است
طرز کار خودرو

خودروهای امروزی جهت تولید قدرت از سوخت‌های فسیلی استفاده می‌کنند. این خودروها همگی دارای موتورهای درونسوز هستند که با سو زاندن بنزین، گازوئیل و یا گاز طبیعی انرژی ذخیره شده در این سوختها را به شکل انرژی جنبشی قابل استفاده در می‌آورند. (این کار در موتور خودرو انجام می‌شود).

توان تولید شده در موتور خودرو به واسطه سیستم انتقال نیرو از موتور خودرو به چرخهای آن منتقل می‌شود. در واقع چرخهای خودرو عامل ارتباط خودرو با زمین و به وجود آورنده حرکت خودرو است. آنگاه حرکت تولید شده به وسیله انسان، یا برای جابجایی و یا برای کشیدن وسیله دیگری مورد استفاده قرار می‌گیرد.

کاربرد خودرو

کاربرد خودروها در زندگی امروزه بشر بسیار متنوع و بسیار گسترده‌است بطوری که اگر خودروها را از زندگی روزمره حذف کنیم شاید تمدن بشری دیگر به شکل کنونی وجود نداشته باشد. عمده فعالیت خودروها در زمینه‌های زیر است:

ترابری:

واژه ترابری خود گویای فعالیت انجام شده توسط خودروها است. چرا که قسمت اعظم مواد و اشیاء انسان‌ها نیز خود بخش وسیعی از حمل و نقل را شامل می‌شود.

تولید توان کششی:

کاربرد دیگر خودروها در تولید توان کششی است که در بخش‌هایی مثل کشاورزی و یا صنعت و یا خدمات مورد استفاده قرار می‌گیرد. این کاربرد می‌تواند در قالب یک تراکتور کشاورزی یا یک لیفت‌تراک و یدک‌کش و یا یک ماشین راهسازی جلوه گر شود.

 

تاریخچه پژو
تاریخچه شرکت های جهانی

پژو یکی از بزرگترین خودروسازان فرانسه و دنیاست که پیشینه آن به صنعت دوچرخه سازی بر می گردد. صنعتی که از اواخر قرن نوزدهم میلادی تا عصر حاضر همچنان در آن فعالیت دارد. به عبارتی ورود پژو به صنعت وسایل نقلیه با تولید دوچرخه لگراند بی که از نوع دوچرخه های با چرخهای جلوی بزرگتر بود در سال ۱۸۸۲ آغاز شد. در واقع پژو تا سال ۱۹۲۶ که واحد تولید دوچرخه و خودروی آن از هم جداشدند تولید دوچرخه و خودرو را همزمان انجام می داد.


آقای آرماند پژو، بنیانگذار این شرکت، خیلی زود به صنعت خودرو علاقه مند شد و بعد از ملاقاتهایی که باآقای گوتلیب دایملر و دیگر افراد خبره این صنعت داشت به اهمیت این صنعت پی برد و وارد این صنعت شد. اولین خودروی پژو که خودرویی سه چرخ بود در سال ۱۸۸۹ و با همکاری لسرپولت تولید شد. موتور بخاری این خودرو بسیار سنگین و حجیم بود و برای به کار افتادن درد سرهای بسیاری داشت و به همین دلیل خیلی زود با یک موتور بنزینی احتراق داخل جایگزین شد. سال ۱۸۹۰ اولین سالی بود که پژو خودرویی با موتور احتراق داخلی ساخت دایملر و با چهار چرخ را عرضه کرد. تا سال ۱۸۹۲ بیست و نه عدد از این خودرو ساخته شد. بعد از آن پیشرفتهای دیگری نیز برای پژو حاصل شد. پژو اولین شرکتی بود که تایرهای لاستیکی را برروی موتورهای بنزینی نصب کرد و در سال ۱۸۹۵ تایرهای بادی را برروی آن قرارداد. اما در این سال خودروها همچنان ظاهری شبیه کالسکه داشتند و با سکان هدایت می شدند.



در سال ۱۸۹۶ پژو اولین موتور خود را عرضه کرد و از دایملر بی نیاز شد. بعد از آن پیشرفتها یکی پس از دیگری حاصل شد مانند امکان انتقال قوای محرکه که در زیر خودرو بود به درون کاپوت. همچنین فرمانی شبیه خودروهای امروزی برروی خودروها نصب شد و در مجموع می توان گفت خودرو به معنای امروزی آن شکل گرفت.
در سال ۱۹۰۳ پژو به خط محصولات خود موتورسیکلت را نیز اضافه کرد که تا به امروز در خط محصولاتش قرار دارد. در سال ۱۹۱۳ پژو با راننده ای به نام جولز گوکس در مسابقات "ایندیناپولیس ۵۰۰ "شرکت کرد و برنده شد. این خودرو با یک موتور استریت ۴ ساخت ارنست هنری مجهز شده بود. این موتور به دلیل بهره مندی از DOHC و چهار سوپاپ بسیار قدرتمند بود و در این مسابقات خیلی خوب نمایان شد. تا این سال پژو نیمی از خودروهای تولید در فرانسه را از آن خود کرده بود. در سال های ۱۹۱۶ و ۱۹۱۹ پژو دوباره مقامهایی در مسابقات ایندیانا پلیس کسب کرد.

بین سالهای ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۸ پژو در سطح گسترده ای به خودروهای نظامی روی آورد. خودروهای نظامی گوناگونی که از دوچرخه تا تانکهای بزرگ را شامل می شد. سالهای بعد از جنگ خودرو به مسئله ای جدی برای همه مبدل شد. خودرو دیگر یک وسیله تشریفاتی مختص قشر مرفه نبود بلکه وسیله ای برای همه اقشار بود.
در سال ۱۹۲۶ بود که واحد دوچرخه پژو از شرکت مادر خود جدا شد و سایکل پژو را تشکیل داد.

سال ۱۹۲۹ سالی بود که پژوی که ما امروز می بینیم شکل گرفت؛ در این سال بود که پژو ۲۰۱ تولید شد. در واقع در این سال پژو نامگذاری خودروهایش به طریقی که امروزه می بینیم را آغاز کرد؛ نامگذاری با سه رقم که رقم میانی صفر است. این خودرو اولین خودروی تولید انبوه پژو و با سیستم تعلیق مستقل جلو بود. مدت زیادی از این شکوفایی پژو نگذشته بود که دوران رکود(دهه ۳۰ میلادی) آغاز شد و شرکت پژو افولی پیدا کرد اما توانست از این بحران جان سالم بدر ببرد. در سال ۱۹۳۳ پژو در اقدامی برای احیای خود خودرویی با ایرودینامیک بالا، سقف هاردتاپ جمع شونده بسان آنچه ما در فورد اسکای لاینر و مرسدسهای امروزی می بینیم را معرفی کرد.
بعد از آن پژو دوباره با جنگ جهانی دوم مواجه شد و مجبور شد کامیون و ون برای جنگ آلمانها تولید کند. اما درسال ۱۹۴۸ شرکت کار خود را با تولید پژو ۲۰۳ آغاز کرد. بعد از آن مدلهای بسیاری با همکاری شرکت طراحی ایتالیایی پنین فارینا عرضه کرد. درسال ۱۹۵۸ شرکت فروش محصولات خود را در ایتالیا آغاز کرد و مانند بسیاری از خودروسازان اروپایی همکاری با شرکتهای دیگر افزایش یافت؛ از سال ۱۹۶۶ با رنو و از سال ۱۹۷۲ با ولوو همکاری را آغاز کرد.
درسال ۱۹۷۴ پژو ۳۰ درصد سهم سیتروئن و در سال ۱۹۷۶ کل این شرکت را خریداری کرد. در این زمان بسیاری از طرفداران سیتروئن اعتراض کردند که با این کار ابداعات و پیشرفتهای افسانه ای این شرکت افول می کند. در نتیجه شرکت ادغام شده به نام پژو سیتروئن نامگذاری شد که برندهای هر شرکت حفظ می شود اما از لحاظ منابع فنی و تکنولوژی از یک دیگر بهره مند می شوند. در سال ۱۹۷۸ این شرکت واحد اروپایی کرایسلر را به دلیل بحرانهای ایجاد شده در این شرکت از آن خود کرد. این شرکت خریداری شده بسیار فرسوده و مدلهایش قدیمی بود و در واقع این سرمایه گذاری مشکلات مالی بسیاری برای پژو سیتروئن ایجاد کرد. در اوایل دهه ۸۰ میلادی پژو مارک تالبوت را احیا کرد تا بتواند کرایسلر را بفروشد.
در سال ۱۹۸۳ پژوی محبوب و موفق ۲۰۵ عرضه شد تا تحولی بنیادی ایجاد کند و در ادامه آن تعداد بسیاری از خودروهای موفق عرضه شدند. فروش این شرکت در ایالات متحده با مدلهای ۴۰۵ و ۵۰۵ به ۴۲۶۱ دستگاه در سال ۱۹۹۰ میلادی رسید و فروش ۲۲۴۰ دستگاه در جولای ۱۹۹۱ شرکت را بعد از ۳۳ سال به نقطه اوج خود رساند.



شرکت در مسابقات
پژو موفقیتهای بسیاری در رالی های بین المللی کسب کرده است. پژو ۵۰۴، پژو ۲۰۵ توربوشارژر دار و اخیرا پژو ۲۰۶ خودروهایی هستند که برای این شرکت موفقیت کسب کردند. در حال حاضر پژو ۳۰۷ برای رالی های بین المللی این شرکت استفاده می شود. پژو در سالهای ۱۹۸۷تا ۱۹۹۰ بطور مداوم در رالی معروف پاریس داکار قهرمان شده است. همچنین پژو تامین موتورهای مسابقات فرمول۱ در سال های ۱۹۹۸، ۱۹۹۹ و ۲۰۰۰ عهده دار شده است.

نامگذاری مدلهای پژو
پژو در نامگذاری مدلهایش سبک خاصی دارد و از فرمول X۰Y استفاده می کند. X برای نشان دادن سایز خودرو و Y برای سال تولید خودرو بکار می رود؛ یعنی هرچه رقم بالاتر باشد مدل خودرو جدید تر است. در نتیجه پژو ۴۰۶ بزرگتر و جدید تر از ۳۰۵ است. البته این قاعده نامگذاری استثناهایی نیز دارد. برای مثال پژو ۳۰۹ پیش از پژو ۳۰۶ تولید شده است. نمونه دیگر پژو ۲۰۶ SW است که اندازه ای در حدود یک پژو ۴۰Y دارد.
این رویه نامگذاری در سال ۱۹۲۹ با عرضه مدل ۲۰۱ آغاز شد. تمام مدلهای ۱۰۱ تا ۹۰۹ این شرکت به عنوان نامهای تجاری مختص پژو ثبت شده اند. اما شرکتهای دیگر نیز محصولاتی با نامهایی مشابه محصولات این شرکت داشتند که برخی از آنها مانند پورشه ۹۰۱ ( به ۹۱۱ معروف) تغییر نام دادند و برخی دیگر مانند مدلهایی از فراری همان نام خود را حفظ کردند. جالب آنکه وجود ۰ در وسط نامهای این مدلهای فلسفه ای خاص دارد. این صفر نشان دهنده عددی است که برروی یک صفحه در جلوی خودروهای اولیه این شرکت ظاهر می شدند و سوراخ هندل این خودروها با این صفر یکجا قرار می گرفت.
البته پژو قصد دارد که نامگذاری با چهار رقم (دو صفر در وسط) را در آینده در پیش گیرد و این کار را با نامگذاری مدل مفهومی خود به نام ۴۰۰۲ آغاز کرد.
▪ در زیر لیستی از خودروهای این شرکت از آغاز تا کنون آورده شده است:
ـ ۱۰۴, ۱۰۶, ۱۰۷
ـ ۲۰۱, ۲۰۲, ۲۰۳, ۲۰۴, ۲۰۵, ۲۰۶, ۲۰۷
ـ ۳۰۱, ۳۰۲, ۳۰۴, ۳۰۵, ۳۰۶, ۳۰۷, ۳۰۹
ـ ۴۰۱, ۴۰۲, ۴۰۳, ۴۰۴, ۴۰۵, ۴۰۶, ۴۰۷
ـ ۵۰۴, ۵۰۵
ـ ۶۰۱, ۶۰۴, ۶۰۵, ۶۰۷
ـ ۸۰۶, ۸۰۷
ـ ۹۰۵, ۹۰۷
ـ ۱۰۰۷
ـ ۴۰۰۲
▪ برخی از مدلهای این شرکت که با کلمه ای خاص نامگذاری شده اند از قرار زیر است:
ـ Boxer
ـ Expert
ـ Partner
ـ Quark


 

تاریخچه عزیز دردانه ی ایران(پیکان)

پس ازچند تجربه ناموفق درخصوص ساخت اتومبيل هاي فيات ، جدي ترين قدم براي اتومبيل سازي باشروع به كار كارخانه ايران ناسيونال ، ايران خودرو(سهامي عام) ، در 27 مرداد ماه سال 1341 با عرضه اتومبيل پيكان برداشته شدكارخانه ايران ناسيونال براي توليد آخرين مدل اتومبيل هيلمن ، باعنوان پيكان. پيكان جوانان راه اندازي شد.

شرکت ايران خودرو در سال 1345 اجازه تأسيس کارخانه ساخت انواع اتومبيل سواري از نوع چهار سيلندر را دريافت کرد و پس از استقرار تأسيسات اتومبيل سازي پيکان با ظرفيت اوليه سالانه 6000 دستگاه اولين اتومبيلها با امتياز ساخت گروه سواري روتس سابق ( کرايسلر فعلي ) به توليد رسيد .

اولين اتومبيلي که در سال 1346 ساخته شد پيکان بود که در دو مدل دولوکس و کارلوکس به بازار عرضه ميشد . در اين سال وانت پيکان و تاکسي پيکان هم به آن اضافه شد ودر سال 1347 و 1348 علاوه بر اين سه نوع پيکان کار هم به بازار عرضه شد و پيکان اتوماتيک نيز در سال 1349 به توليدات افزوده شد . در سال 1350و 1351 شش مدل پيکان توليد ميشد: دولوکس ، وانت ، کار، جوانان ، تاکسي و اتوماتيک پس از تعطيل خطوط

توليدي شرکت تالبوت و لغو قرارداد بين آنها براي تأمين قطعات قواي محرکه در سال 1364 استمرار توليد پيکان در داخل کشور در دستور کار قرارگرفت .

پس از تحقيقات و مطالعات گسترده استفاده از نيروي محرکه جديد به جاي نيروي محرکه اصلي پيکان مورد تائيد واقع شد . بر اساس قراردادي با شرکت فرانسه اين شرکت توافق نمود نياز ايران خودرو به شصت هزار دستگاه موتور و سيستم تعليق پژو 504 براي نصب بر روي بدنه پيکان فعلي به مدت شش سال را تامين نمايد.

ساخت داخل کردن قطعات پيکان در سال 1370 با ايجاد واحد خودکفايي ايران خودرو آغاز و در سال 1372 در شرکت ساپکو متمرکز گرديد با تحقق برنامه هاي پيش بيني شده در مورد قطعات اين خودرو و افزايش توان توليد سازندگان قطعه تا حد 120 هزار دستگاه در سال هم اکنون حدود 98 درصد از قطعات پيکان 1600 در داخل ساخته ميشود.

پس از راه اندازي و بهره گيري از ماشين آلات خريداري شده از شرکت تالبوت انگلستان و ساخت قطعات لازم در ايران پيکان1600 پس از مدتي توقف در شهريور ماه 1371 دوباره توليد شد.

ايران خودرو بعنوان بزرگترين مجموعه صنعتي خودرو کشور از اوائل سال 73 تصميم به ايجاد مرکز تحقيقات با هدف انتقال دانش طراحي و مهندسي خودرو گرفت و در اين راستا پروژه طراحي و ساخت اولين خودرو پيکان ( 1600 سي سي ، 1725 سي سي ، 1800 سي سي ) دولوکس ، کار ، جوانان و تاکسي به توليد رسيده است.

پس از گذشت سه دهه از توليد پيكان و عدم تنوع در شكل ظاهري و فني آن نياز مبرم به طراحي و ساخت خودرو جديدي كاملآ متفاوت از نوع فعلي مد نظر قرار گرفت كه مديريت اين شركت را بر آن داشت در جهت پيشبرد اهداف سازندگي كشور و رقابت با شركتهاي خودروساز خارجي در مركز تحقيقات ايران خودرو با همكاري مهندسين و متخصصين ايراني نمونه هائي از خودرو ملي را با نام پيكان جديد طراحي و توليد كند.

در توليد اين خودرو مدرنترين سيستم هاي ايمني و رفاهي از جمله كمربند ايمني كليه صندلي ها، قفل مركزي، شيشه بالابر برقي ، كولر، راديو پخش، آئينه هاي چپ و راست قابل تنظيم از داخل و … پيش بيني و تعبيه گرديده است.

اين خودرو به كمك مشاوران خارجي و ايراني طراحي شده ، موتور آن 1761 (cm3) است و هيچ يك از قطعات فعلي پيكان در آن به كار نرفته و يك خودرو كاملآ جديد، مدرن با ايمني بالا و مطلوب، اكسل جلو، قابليت هاي فراوان و بدنه طراحي شده جديد است.

خودرويي است كه با كيفيتي حتي بهتر از پژو 405 توليد خواهد شد. با طراحي و توليد پيكان جديد ايران ، ايران به صف كشورهاي خودروساز جهان مي پيوندد و ميزان توليد آن از 5000 دستگاه در سال آغاز شده و به تدريج افزايش خواهد يافت، به طوري كه در مدت 5 سال از مرز 200 هزار دستگاه در سال خواهد گذشت

منبع:وبلاگ شنزو.